Love is in the air...

Þau brostu feimnislega hvort til annars og flissuðu. Augnaráðið flöktandi en glaðleitt. Eins og unglingar nýbúin að kyssast í fyrsta sinn. Feiminn við umhverfið og hvernig það myndi bregðast við fréttunum af sambandi þeirra. Þau sem höfðu af fáum verið talin líklega til að stinga saman nefjum og róta í hárinu á hvoru öðru. Ekki er allt sem sýnist. Allan þennan tíma höfðu þau þá litið hýru auga hvort til annars, þrátt fyrir að tilheyra sitthvorri klíkunni. Nú var bara að bíða og sjá hvort sættir gætu orðið á milli hópanna sem höfðu eldað grátt silfur í langan tíma.

"Vonum það besta" sagði Geir og strauk Ingibjörgu blíðlega um vangann sem sneri að mildu sólarlaginu í lok þessa bjarta dags.



//eög